Cinxëri dhe milingona

Cinxër' i marrë,
gjithë beharë,
e shkoi duke kënduar,
ndë kopshte të lulëzuar.

Po behari shkoi,
cinxëri pushoi,
dhe zuri të qajë,
se s'kish se ç'të hajë.

Të mos vdesë nga uria
një ditë del nga shtëpia,
dhe miligonës i thotë:
-Zonjë, sot bën shumë ftohtë.

s'kam ç'të ha dhe jam sëmurë,
po nëmë dy kokrra grurë,
ta kthej prapë në korrik.
në më ke gjiton dhe mik

Të të vijë keq për mua.
Po milingona s'ep hua,
se është fort e shtrënguar
— Në behar s'paske punuar,

Thotë zonja milingonë.
— Këndova, për zonë,
beharë të tërë,
ndë fush' e ndë male,
— Fort mirë ke bërë,
tani hidhu valle!

Shqiperoi: Andon Zaku Cajupi