Bretkosa që do te trashet sa një ka

Bretkosa sa një ve,
pa një ka sa një deve
dhe nakari nuk' e la,
desh të trashet sa një ka.

Kur vu këtë gjë ndër mend,
vate u shtri ndë një vend
duke ngrën' e duke pirë,
që të fryhet sa më mirë.

— Shihni, shihni, sa u rrita, —
thërrit' e thoshte përdita.
— Mos u mburr' e mos u mbaj, -
i thoshnë shoqet e saj.

— Shihni, nuk jam sa demi?
— Jo! — Shikoni. — Jo, të themi.
— Pa shikoni këtë bark
si të kaut. — Jo, je larg! —

Bretkosa, nga marazi,
u fry, u fry gjersa plasi.

Shumë njerëz ndë këtë botë
thonë se janë të zotë;
si bretkosa mendohen
mburren e lëvdohen.


Origjinali: Ezop
Shqiperimi: Anton Z. Cajupi